Jeśli osobą składającą pozew o rozwód jest małżonek wyłącznie winny sąd nie może wydać pozytywnego orzeczenia (art. 56 § 3 KRiO). Wina bowiem wiąże się z naruszeniem obowiązków wynikających z zawarcia małżeństwa, czyli wspólnego pożycia, obowiązku wzajemnej pomocy, lojalności oraz wierności i współdziałania dla dobra rodziny. Przepis ten wprowadzono, by zapobiegać lekkomyślnemu rozwiązywaniu małżeństwa przez osobę, która zwyczajnie chce unikać odpowiedzialności za założoną rodzinę.
Jeśli jednak drugi małżonek wyrazi zgodę na rozwód, jest on dopuszczalny. Zdarza się jednak, że brak zgody zblokuje całą procedurę. Konieczne jest wtedy dokładne sprawdzenie czy brak zgody nie łamie zasad współżycia społecznego. Może bowiem zdarzyć się, że odmowa wynika jedynie z chęci zrobienia na złość i odegrania się na winnym małżonku.
Jeśli winny składający pozew żąda rozwodu, w celu zalegalizowania nowego związku, sąd często przychyla się do wniosku. Jednakże związek jednego z małżonków z innym partnerem w czasie trwania małżeństwa, lecz już po wystąpieniu zupełnego i trwałego rozkładu pożycia między małżonkami, nie daje podstawy do przypisania temu małżonkowi winy za ten rozkład (Wyrok SN z dnia 28.09 2000 r., IV CKN 112/00).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz