Przesłanki do rozwodu

Rozwód jest jednym z częstszych powodów sięgania po usługi prawnicze. Przed podjęciem decyzji i ustaniu małżeństwa sędzia zobowiązany jest rozpatrzeć pozytywne (czyli przemawiające za przychyleniem się do rozwiązania małżeństwa), jak i negatywne (świadczące na niekorzyść takiej decyzji) przesłanki rozwodu.

Przesłanki pozytywne
Możliwość wyrażenia przez sąd zgody na formalne rozejście się małżonków istnieje tylko w momencie występowania pozytywnych przesłanek. Zaliczyć do nich należy zupełny i trwały rozkład pożycia małżeńskiego (art. 56 § 1 k.r. i o.). Nie ma znaczenia, co spowodowało taki stan. Zupełny rozkład pożycia następuje w momencie zaniknięcia trzech podstawowych więzi, tworzących zasadnicze spoiwo każdego związku między małżonkami, czyli więzi psychicznej, więzi fizycznej, więzi gospodarczej/materialnej. Trwałość rozkładu pożycia występuje, gdy brak jest widocznych nadziei na dalsze funkcjonowanie małżeństwa i nie można spodziewać się, że małżonkowie powrócą do wspólnego pożycia.

Przesłanki negatywne
Niekiedy jednak występują okoliczności, które uniemożliwiają sędziemu podjęcie decyzji o rozwodzie, pomimo istnienia trwałego i zupełnego rozkładu pożycia.
Zgodnie z art. 56 § 2 i 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wśród przesłanek negatywnych wymienia się:

• wyłączną winę małżonka żądającego rozwodu,
• dobro wspólnych małoletnich dzieci,
• zasady współżycia społecznego.